Ze werd brak wakker naast haar vriendin. Een vriendin, Charlotte. De avond daarvoor waren ze samen naar de verjaardag van een vriend geweest. Daar hadden mensen het haar nog afgeraden toen ze erover was begonnen. Maar ja, ze was altijd al excentrieker geweest dan de meesten van hen. Misschien moedigde hun afkeuring haar juist aan.

“Ik ga mijn haar afscheren.” Het was het eerste wat ze zei die ochtend. Een tijdje later stonden zij en Charlotte voor de badkamerspiegel, zij met een tondeuse vast in haar pony. Wisten zij veel dat zo’n ding in lang, dik haar vast komt te zitten en dat je dat haar dus eerst kort moet knippen. Ze moesten lachen. Keihard lachen.

Ze knipte haar haar kort en scheerde het af.